Vrouwe Justitia wordt beschouwd als hét symbool voor rechtvaardigheid. Haar blinddoek staat voor rechtspraak zonder aanzien des persoons, haar weegschaal voor het afwegen van feiten en omstandigheden, haar zwaard voor het vonnis.
Gekscherend stond in de profielschets voor de functie van burgemeester van Rotterdam de zin “Verbinden door te polariseren, bijvoorbeeld Amsterdammers wegzetten of typeren als ‘mensen die de wegen naar Rotterdam bezet houden”. Alhoewel komisch bedoeld zit er wel een bittere ernst achter deze zin. Op talrijke dossiers in de afgelopen jaren wordt overduidelijk met twee maten gemeten.
Blokkeren van snelwegen
Zo zijn de ‘blokkeerfriezen’ weggezet als regelrechte misdadigers en moesten zij zelfs gedwongen hun DNA afgeven van het Openbaar Ministerie (OM), de ‘klimaatklevers’ van onder andere de A12 hebben al tig keer de snelweg bezet zonder enig juridisch gevolg en zelfs tot frustratie van de politie en handhavers zelf, aangezien het iedere keer dezelfde figuren zijn die overduidelijk de wet overtreden. Wat is het verschil tussen de blokkeerfriezen en de klimaatklevers? Het verschil is de politieke agenda die zij dienen, de uitwerking is dezelfde: het (illegaal) blokkeren van een (snel)weg.
Bedreigen van bevolkingsgroepen
Hugo de Jonge heeft de groep ongevaccineerden weggezet als ‘mensen die de IC-bedden bezet houden’ en bedreigd met ‘we weten ze vrij nauwkeurig te vinden, tot op postcodegebied’ en ‘we gaan van deur tot deur, van arm tot arm.’ Dit is uitermate bedreigend geweest voor de groep ongevaccineerden, maar deze uitspraken hebben tot dusverre nooit juridische gevolgen gehad voor deze minister, de vele aangiftes tegen De Jonge worden stelselmatig geseponeerd door het OM. Was het dan bedreigend voor gevaccineerden? In het geheel niet, wel leidde het tot een steeds verdere polarisatie onder de bevolking. Wat zijn dan de criteria voor ‘bedreiging’? De groep die zich bedreigd voelt, de grootte van die groep, de ernst van de bedreiging, de macht van diegene die het roept zijn bedreiging ook te kunnen uitvoeren, de invloed van de bedreiger op zijn achterban?
Aanzetten tot geweld
De parlementariër Gideon van Meijeren die opriep tot geweldloos verzet heeft inmiddels een werkstraf van 200 uur gekregen, hij heeft uitgebreid toe kunnen lichten dat nadrukkelijk geweldloos en vreedzaam verzet bedoeld was, en het ook zo uitgesproken is. Van Meijeren kreeg echter van de rechter te horen dat de intenties van Van Meijeren door hem zo niet geïnterpreteerd werden en dat de intentie van Van Meijeren juist het aanzetten tot geweld was. Dat wil dus zeggen dat u als burger of politicus in het vervolg niet uw eigen gedachten meer zomaar kunt uiten, maar dat u rekening dient te houden met de interpretatie van de rechter. En zo kan parlementariër Timmermans dus wél veilig en zonder consequenties oproepen tot geweld tegen Wilders (‘alle middelen zijn geoorloofd’) en gewoon vrijuit gaan. Een rechter zal oordelen dat Timmermans met ‘alle middelen’ natuurlijk niet geweld bedoelde… dat is logisch toch? En rapper Akwasi kon op de Dam wél oproepen tot geweld, maar ging vrijuit omdat het plots ‘beeldspraak’ was. Snapt u het nog? Alleen George Orwell snapt dit nog, of iedereen die zijn boek ‘1984’ heeft gelezen. De gedachtenpolitie in optima forma…
Bedreigen of aanvallen van politici
Het OM veroordeelde de man met de fakkel die voor de deur stond bij Kaag tot 6 maanden gevangenisstraf, terwijl de man die IN het huis van Wybren van Haga is geweest vrijuit gaat, evenals de man die een bierflesje probeerde kapot te slaan op het hoofd van Thierry Baudet, die werd ook vrijgesproken. Het doel is hetzelfde: het intimideren van politici. Kennelijk vindt het OM de fakkel strafbaar en het binnendringen van de woning of een bierflesje kapot willen slaan op iemands hoofd niet. Of is ‘iemands hoofd’ ook al vloeibaar geworden, doet het ook ter zake wie? Deze discrepantie tussen de verschillende uitspraken is op zijn zachts gezegd ‘vreemd’.
Rechtspraak zal op haar tellen moeten gaan passen
Dat bovenstaande zaken leiden tot polarisatie moge duidelijk zijn. Bepaalde bevolkingsgroepen moeten op hun tellen gaan passen, terwijl andere juist nog grover te werk kunnen gaan, en dat leidt onherroepelijk tot onvrede. Kennelijk gaat de rechtspraak niet meer over of iets rechtmatig is of niet, maar of de daad tégen of juist vóór het regime werkt. Wat wel en wat niet kwetsend is gaat de rechterlijk macht bepalen, met daarbij een politieke agenda als leidraad, en dat is beangstigend. Want kennelijk is in de ogen van Vrouwe Justitia het oproepen tot geweldloos verzet opruiing, terwijl het oproepen tot verzet waarbij ‘alle middelen zijn geoorloofd’ juist weer niet. Is het uitroepen dat de klimaatcrisis een hoax is bedreigend voor klimaatplakkers? Is het opnemen voor de boeren bedreigend voor diegenen die de boeren weg willen hebben? Hoe zit het met het hoofddoek van Vrouwe Justitia? Wordt deze nog gedragen?
NCTV gooit steeds meer olie op het vuur
De NCTV heeft zeer recent nog meer olie op het vuur gegooid. Terwijl Palestina-aanhangers de tent afbreken in het Amsterdamse universiteitsgebouw ziet de NCTV de dreiging vooral door ‘rechts-extremisme: normalisering gedachtegoed kan leiden tot acceptatie geweld’. Bij de Nationale Omroep wordt ondertussen iedere uitspraak die niet van ‘links’ komt getypeerd als ‘extreemrechts’, kijk maar eens een kwartier naar Nieuwsuur. Of luister eens een kwartiertje naar Timmermans, Jetten of de paljassen Jan Paternotte of Laurens Dassen. Ook wordt het volgens de NCTV steeds gevaarlijker met wat zij noemen ‘anti-institutioneel extremisme’. Goed beschouwd en met de juiste rechter zou dit stuk ook zo gezien kunnen worden, aangezien de instituten een (ongewenste) spiegel wordt voorgehouden. En als laatste ziet de NCTV de dreiging tot ‘rechts-terrorisme en geweld uit het onlinemilieu’. Van de zes aandachtsgebieden van de NCTV komen er maar liefst drie uit ‘extreemrechtse hoek’.
Omgekeerde wereld
Al bent u geen ‘extreemrechtse’ aanhanger, volgeling van het gedachtengoed van ‘extreemrechtse’-partijen, u voelt op uw klompen aan dat er in de rechtspraak zo onderhand iets niet klopt. Als de politiek tot verbijstering van de gehele rechterlijke macht in staat is een hoger beroep binnen acht uur erdoor te krijgen om de uitspraak over de avondklok aan te pakken dan weet u dat er ongekende krachten binnen de politieke en rechterlijke macht aanwezig zijn. Als rechters voor u gaan bepalen hoe uw eigen uitspraken geïnterpreteerd moeten worden, en op basis van hun eigen interpretatie gaan bestraffen en tegelijkertijd veel ernstigere uitspraken seponeren dan klopt er iets niet. De rechtspraak in Nederland is dringend toe aan nieuwe heldere kaders die door de rechterlijke macht geraadpleegd kunnen worden. Want bovenstaand stuk komt alleen tot stand door een opsomming van zaken van de instituten zelf. Een gevolg daarvan is wat men bij de NCTV ‘anti institutioneel extremisme’ noemt, maar de oorzaak ligt toch echt bij de instituten zelf die meer en meer met twee maten meten.
Het is de omgekeerde wereld. Als ze me zoeken ben ik snoeken.