Hollènder zijn arrogante verheven schreeuwers die met hun grote bek in Limburg altijd de mooie baantjes wisten weg te pikken omdat die Hollènder even vergaten dat ze véél eerder een universiteit hadden dan die Limbo’s pas veel later in Maastricht. En dús konden die gestudeerde Hollènder alle mooie baantjes inpikken met hun arrogante koppen en waren ze altijd wel je leidinggevende of in het ergste geval de grote baas.
‘Vroeger’ zat er altijd wel een zoontje of dochtertje van zo’n arrogante verheven schreeuwer in je klas, en je raad het al, nóg zo’n arrogante schreeuwer. En die Limburgse aversie tegen Hollènders zit er al sinds generaties en tot op de dag van heden in, al eten ze iedere morgen vlaai, spreken ze vloeiend Mestreechs, zijn ze er als de kippen bij op Vastelaovend en hebben ze een spuughekel aan de échte Hollènders die het vertikken hun dialect te spreken, zelfs als ze er nog eens 18 miljoen euro tegenaan gooien.
En als je dan al dat éne voorbeeld weet te vinden die zachtaardig aan alle rituelen meedoet en opkomt voor de belangen van de Limbo’s, laat dat dan niet het voorbeeld zijn voor al die andere arrogante stierlijk vervelende Hollènders. Dat is geen discriminatie, dat is een uitgesproken beeld op grond van ervaringen en (voor)oordelen en dat poets je niet weg met één ‘goed’ voorbeeld. Een Hollènder wordt nooit een Limbo, een Ethiopiër nooit een Fries, een kaaskop nooit een Milanees, een Amsterdammer nooit een Rotterdammer en Johan nooit een Surinamer.
Zeg dat even tegen al die discriminatie-schreeuwers die het podium weer denken te moeten pakken.